معنی وفا شکستن در لغت نامه دهخدا

نقض عهد کردن. پیمان شکستن:، چو گویی به سوگند پیمان کنم، که هرگز وفای تو را نشکنم.، فردوسی

معنی وفا شکستن در فرهنگ لغت هوشیار

اتوختن ناتوختن، پیمان شکستن

معنی وفا شکستن - جستجوی لغت در جدول جو

وفا شکستن(فُ تَ)

لغت نامه دهخدا

وفا شکستن

فرهنگ لغت هوشیار

ور شکستن

شکست خوردن در معامله، واماندن در کسب و تجارت، ورشکسته شدن، زیان دیدن

فرهنگ فارسی عمید

غوغا شکستن

(دِ رَ خوا / خا تَ)

شکستن فتنه و آشوب. خوابانیدن غوغا و شورش. رجوع به غوغا شود:
شه غوغائی غوغاشکن کز حکم تیر او
بنات النعش بر گردون چه پروین بشکند غوغا.
سوزنی (از جهانگیری) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

صفرا شکستن

(خَ دَ / دِ گِ رِ تَ)

اندک مایه طعام خوردن تا طعامی دیگر رسد. نهاری. رجوع به لغت فرس اسدی و لغت نامۀ حاضر ذیل لغت نهاری شود. صبحانه یا زیر قلیانی خوردن، رفتن صفرا. زائل شدن صفرا:
تا به کی سودا پزد تا چند خون دل خورد
تلخ کامی کو به یک لیموش صفرا بشکند.
باقرکاشی (از آنندراج)

اندک مایه طعام خوردن تا طعامی دیگر رسد. نَهاری. رجوع به لغت فرس اسدی و لغت نامۀ حاضر ذیل لغت نهاری شود. صبحانه یا زیر قلیانی خوردن، رفتن صفرا. زائل شدن صفرا:
تا به کی سودا پزد تا چند خون دل خورد
تلخ کامی کو به یک لیموش صفرا بشکند.
باقرکاشی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

نفس شکستن

(فِ دَ)

نفس فروبردن و برنیاوردن. نفس گسستن، دم برنیاوردن. لب به سخن نگشودن. از اظهار مطلبی خودداری کردن:
دگر سرود صمد جوشد از دلم در دیر
نفس همی شکنم در گلوی سینۀ تنگ.
عرفی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

نفس شکستن

(فِ خوا / خا دَ)

با نفس اماره جنگیدن. بر هوای نفس غلبه کردن:
سعدی هنر نه پنجۀ مردم شکستن است
مردی درست باشی اگر نفس بشکنی.
سعدی.
مبارزان طریقت که نفس بشکستند
به زور بازوی تقوی و للحروب رجال.
سعدی

لغت نامه دهخدا

صف شکستن

(خَ جَ کَ / کِ دَ)

پراکنده کردن صف. منهزم کردن صفوف دشمنان. درهم شکستن صف:
سهل شیری دان که صفها بشکند
شیر آنست آنکه خود را بشکند.
مولوی.
رجوع به صف و صف شکن شود

لغت نامه دهخدا

واشکستن

(فَ کَ دَ)

بازشکستن. خم کردن. تا کردن. دولا کردن: الفتخ، سرانگشتان سوی کف واشکستن. (مجمل اللغه) (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

وا شکستن

مجددا شکستن باز شکستن، خم کردن دولا کردن، (والفتح سر انگشتان سوی کف و اشکستن)

فرهنگ لغت هوشیار